Velen van u die lange tijd in Leeuwarden hebben gewerkt en daar hun jubileum of afscheid hebben gevierd, zullen zeker door Jelle Witvoet, de Aegon-huisfotograaf van het noorden, zijn vastgelegd op de gevoelige plaat. Jelle Fake Witvoet is op 16 oktober overleden in Drachten, een maand voor zijn 72-ste verjaardag.
Jelle begon zijn carrière eind 1969 bij de Algemeene Friesche, op de afdeling brandverzekeringen in Leeuwarden. Bij de verhuizing van die afdeling naar Groningen wilde hij niet mee. Van personeelszaken kreeg hij een briefje waar een aantal afdelingen op stond waar hij eventueel kon gaan werken. Dat ging toen nog zo. Jelle koos voor de afdeling Volksverzekeringen. In die periode was hij ook voorzichtig begonnen te fotograferen. Eerst voor de personeelsvereniging. Dat vond hij zo leuk dat hij een opleiding aan de fotovakschool in Apeldoorn is gaan volgen. Een paar jaar later werd hij beroepshalve fotograaf.
Zijn foto’s kwamen terecht in (personeels)periodieken van AGO en Aegon. Bij veel evenementen, vergaderingen, productpresentaties, reclame-uitingen, bedrijfs- en huwelijksjubilea van collega’s kwam je hem tegen, tezamen met zijn onafscheidelijke camera. Je kon hem uittekenen met zijn enorm grote en kennelijk zware tas aan zijn schouder. Zijn dochter Lotte, waar hij erg op gesteld was, reisde soms met hem mee.
Begin jaren ’90, tijdens een internationaal management-uitstapje naar Amersfoort, kreeg de touringcar pech. De enige die contact kon leggen met kantoor was Jelle want hij had al een mobiele telefoon.
Jelle was niet alleen actief achter de camera. Hij maakte in 1981 deel uit van de jubileumcommissie van de Leeuwarder personeelsvereniging bij haar 50-jarig bestaan en kwam vervolgens in het bestuur van de PV waar hij erg actief en vernieuwend was. Hij was mede grondlegger van het bloemschikken, een ‘tak van sport’ die nog steeds op de jaaragenda prijkt. Maar ook binnen de kegelclub en bij het zeevissen was hij van de partij, voor de sport maar ook voor de gezelligheid.
Een reorganisatie in 2011 maakte een eind aan zijn fotogenieke carrière en 42 jaar diensttijd bij Aegon. Dat vertrek deed hem wel pijn, daar was hij ook eerlijk in. Hij wilde ook wel graag met pensioen en nog wat freelance fotograferen want dat was nog steeds zijn lust en zijn leven. Maar ook tijd voor andere dingen leken hem erg fijn. “Prachtig, laat mij maar vertrekken. Ik vermaak me wel”, zei hij bij zijn afscheid.
Wij zullen niet alleen zijn aanwezigheid binnen de Aegon-familie missen, maar zeker ook zijn gulle en bulderende lach en ‘practical’ jokes. Soms ook zijn gemopper als er weer iemand zijn afspraak had vergeten, maar bovenal zullen wij een goede vriend missen en een begenadigd vakman. Niemand deed ooit tevergeefs een beroep op hem.
Dat de crematieplechtigheid in Goutum ook door veel oud-collega’s werd bezocht geeft wel aan dat Jelle na al die jaren niet vergeten is. Jelle was een plezierig, kundig, attent en bescheiden mens.
Gelukkig hebben erg veel collega’s zijn foto’s nog…